سرمایه‌گذاری در انرژی پاک به اوج جدیدی می‌رسد و نشانی از کندی ندارد

بر اساس گزارشی جدید از آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، جهان در سال جاری میلادی تقریباً دو برابر بیشتر از سوخت‌های فسیلی، در انرژی پاک سرمایه‌گذاری خواهد کرد.

در حالی که هزینه‌ها در بخش سوخت‌های فسیلی همچنان قابل توجه است – حدود ۱.۱۵ تریلیون دلار در سال جاری – این رقم در مقایسه با بخش **انرژی پاک** (Clean Energy) که انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۵ میلادی ۲.۱۵ تریلیون دلار دریافت کند، ناچیز خواهد بود.

نکته اصلی این است که گذار انرژی نشانی از کند شدن ندارد. بررسی روند این دو نوع سرمایه‌گذاری روشنگر است. در طول دهه گذشته، سرمایه‌گذاری در **سوخت‌های فسیلی** (Fossil Fuels) نسبتاً ثابت بوده است، هرچند کمی کاهش یافته است. از زمان افت ناشی از همه‌گیری، افزایشی مشاهده شده، اما حتی این افزایش نیز در سال جاری میلادی نشانه‌هایی از ضعف نشان می‌دهد. اما سرمایه‌گذاری در انرژی پاک مسیری متفاوت و روندی بسیار مثبت‌تر را دنبال می‌کند: منحنی صعودی است.

سوال بزرگ این است که آیا این میزان سرمایه‌گذاری کم و دیر نیست؟

برای رسیدن به هدف **کربن صفر خالص** (Net Zero) تا سال ۲۰۵۰ میلادی، جهان باید به طور متوسط سالانه ۴.۵ تریلیون دلار سرمایه‌گذاری کند. این رقم دو برابر سرمایه‌گذاری سال جاری است که ممکن است زیاد به نظر برسد. اما تحلیلگران پیش از این پیش‌بینی‌های محتاطانه‌ای در مورد سرمایه‌گذاری در انرژی پاک ارائه کرده بودند. روند مشاهده شده در داده‌های جدید آژانس بین‌المللی انرژی نشان می‌دهد که این هدف در دسترس است. رقم ۴.۵ تریلیون دلار مورد نیاز برای سال ۲۰۵۰ بر اساس گزارشی از بنیاد جهانی اقتصاد (World Economic Foundation) است.

رشد نمایی انرژی پاک برای همیشه ادامه نخواهد یافت؛ این روند احتمالاً در سال‌های آینده کاهش می‌یابد، همانطور که در اواسط دهه ۲۰۱۰ میلادی اتفاق افتاد. اما این نوع نوسانات غیرعادی نیستند و پذیرش فناوری‌های جدید هرگز پیوسته نیست. در عوض، این پذیرش تحت تأثیر روندهای اقتصادی جهانی و منحنی یادگیری شرکت‌ها در هنگام به‌کارگیری این فناوری‌ها در کسب‌وکارشان قرار دارد.

در نهایت، پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۵۰ میلادی، متوسط سرمایه‌گذاری سالانه احتمالاً به نرخ سالانه ۴.۵ تریلیون دلار که بنیاد جهانی اقتصاد خواستار آن است، خواهد رسید یا از آن فراتر خواهد رفت. فناوری‌های انرژی پاک سال به سال ارزان‌تر می‌شوند که آن‌ها را در دسترس‌تر می‌کند. در واقع، ۸۵ درصد از رشد تقاضای برق در دو سال آینده از اقتصادهای در حال توسعه و نوظهور خواهد آمد، و در حالی که زغال سنگ ارزان در بسیاری از این مناطق عامل اصلی بوده است، **انرژی خورشیدی** (Solar) و **انرژی بادی** (Wind) را نباید نادیده گرفت.

عامل ناشناخته، البته، **مراکز داده** (Data Centers) هستند. حداقل در ایالات متحده، **شرکت‌های تأمین برق** (Utilities) با پیش‌بینی‌های تقاضا که دارای حاشیه خطای بزرگی هستند، روبرو هستند. این پیش‌بینی‌ها ممکن است کمتر از حد واقعی باشند، اما شرکت‌های تأمین برق معمولاً جانب احتیاط را رعایت می‌کنند، به این معنی که به دنبال تأمین برق بیشتر هستند.

برخی به توربین‌های گازی روی خواهند آورد، برخی دیگر روی انرژی هسته‌ای شرط بندند. اما در چند سال آینده – و احتمالاً در درازمدت – **انرژی‌های تجدیدپذیر** (Renewables) همراه با **ذخیره انرژی** (Energy Storage) برتری خواهند داشت. آن‌ها نه تنها به دلیل ارزان‌تر شدن، بلکه به دلیل مدولار بودن، برندگان احتمالی هستند. آن‌ها می‌توانند در مقیاس‌ها و قیمت‌های مختلفی به کار گرفته شوند. آسان است که آن‌ها همه جا باشند، و این چیزی است که سرمایه‌گذاران دوست دارند ببینند.